برای شناسایی حلال و حلشونده در یک محلول، باید به خواص فیزیکی و شیمیایی ترکیبات موجود در محلول توجه کنیم. هگزان و تولوئن هر دو ترکیبات آلی هستند و میتوانند با یکدیگر ترکیب شوند.
هگزان یک هیدروکربن با زنجیرهی بلند غیرقطبی و تولوئن (که در واقع یک هیدروکربن حلقوی با یک گروه متیل) نیز غیرقطبی است. در اکثر موارد، حلال و حلشونده بر اساس خواص خود و نسبتهای حجمی یا جرمی آنها تعیین میشوند.
در محلولهایی که شامل دو مایع غیرقطبی مانند هگزان و تولوئن هستند، معمولاً مایع با نقطه جوش بالاتر به عنوان حلال در نظر گرفته میشود.
نقطه جوش تولوئن (حدود 110 °C) بالاتر از هگزان (حدود 68.7 °C) است. بنابراین، در محلولی که شامل جرمهای یکسانی از هگزان و تولوئن است، تولوئن به عنوان حلال و هگزان به عنوان حلشونده در نظر گرفته میشود.
پس:
- **حلال:** تولوئن
- **حلشونده:** هگزان